Η έκδοση περιλαμβάνει τις τρεις αυτοτελώς δημοσιευμένες, από τον ίδιο τον ποιητή, συλλογές:
– Ο πόνος του ανθρώπου και των πραμάτων (1919)
– Νηπενθή (1921)
– Ελεγεία και Σάτιρες (1927)
Τα τρία τελευταία του ποιήματα: Αισιοδοξία, Όταν κατέβουμε…,Πρέβεζα που αποτελούν το επιστέγασμα του καθαρώς ποιητικού του έργου και εννιά πεζά του.
Όπως αναφέρει ο Ηρακλής Κακαβάνης στον πρόλογό του, η γνώση περισσότερων στοιχείων για τη ζωή και τη δράση του Κώστα Καρυωτάκη, επιβάλλει μια άλλα ανάγνωσή της ποίησής του.
Τι ήταν τελικά ο Καρυωτάκης; Ήταν ο εγωπαθής μισάνθρωπος, ο περιθωριακός, ο παρακμιακός, ο ψυχικά άρρωστος; `Η ήταν άνθρωπος με ιδιαίτερη ιδιοσυγκρασία που απολάμβανε τη ζωή, μαχητικός συνδικαλιστής, άτεγκτος και αυστηρός κριτής της εποχής του;
Σε αυτά τα ερωτήματα προσπαθεί να απαντήσει η εισαγωγή του Ηρακλή Κακαβάνη.
Εξετάζει τα βιογραφικά στοιχεία του ποιητή, μαρτυρίες συγχρόνων του και δημοσιεύματα για να γνωρίσουμε καλύτερα τον Κώστα Καρυωτάκη, την ποίησή του και τη μοιραία επιλογή του.